Η Κέρκυρα αποτελεί το βορειοδυτικότερο τμήμα της Ελλάδας και ένα από τα επτά νησιά του νησιωτικού συμπλέγματος των Επτανήσων.
Tα κύρια νησιά του συμπλέγματος των Επτανήσων εκτός από την Κέρκυρα είναι η Κεφαλλονιά, η Ζάκυνθος, η Λευκάδα, η Ιθάκη, οι Παξοί και τα Κύθηρα.

Βρέχεται από το Ιόνιο Πέλαγος και την Αδριατική Θάλασσα. Μαζί με τους Παξούς, τους Αντίπαξους, τα Διαπόντια νησιά Οθωνοί, Ερείκουσα και Μαθράκι καθώς και πολλά ακόμη μικρότερα, αποτελεί το Νομό Κέρκυρας με πρωτεύουσα την πόλη (Κέρκυρα).

Ο πληθυσμός της φτάνει περίπου τους 115.000 κατοίκους και αποτελεί σήμερα την πρωτεύουσα της διοικητικής περιφέρειας των Ιονίων Νήσων.
Όλα τα Επτάνησα εκτός των Κυθήρων, ανήκουν διοικητικά στην περιφέρεια Ιονίων Νήσων με έδρα την Κέρκυρα.


Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Χρόνια Πολλά Κέρκυρα

Μουσική, καμπάνες, κόσμος και λουκουμάδες!!
Τι άλλο να πω; ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Για τον Άγιο Σπυρίδωνα

Γεννήθηκε περί το 270 στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της Κύπρου. Στα νεανικά του χρόνια ζούσε ως απλός αλλά ενάρετος βοσκός. Παντρεύτηκε και απόκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Η ζωή του αγίου Σπυρίδωνα ήταν γεμάτη από δοκιμασίες. Ο θάνατος, όμως, της κόρης του Ειρήνης αποτέλεσε το πιο θλιβερό περιστατικό στη ζωή του. Μετά τη χηρεία του και το θάνατο της κόρης του, ασπάσθηκε το μοναχικό βίο, μελέτησε πολύ, απόκτησε μεγάλη σοφία και χάρη στις θρησκευτικές του αρετές έγινε Επίσκοπος της Τριμυθούντας και υπήρξε πολέμιος του Αρειανισμού. Έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο το 325. Πέθανε το 348. Το σκήνωμά του παρέμεινε στην Τριμυθούντα μέχρι την εποχή που άρχισαν οι επιδρομές των Σαρακηνών στην Κύπρο. Η Εκκλησία, για να διαφυλάξει τα λείψανά του αποφάσισε να μεταφερθούν στην Κωνσταντινούπολη όπου και παρέμειναν μέχρι την άλωση της πόλης. Το 1456, το λείψανο του αγίου μαζί με εκείνο της αγίας Θεοδώρας της Αυγούστης, μεταφέρθηκαν στην Κέρκυρα.  Ο Άγιος Σπυρίδων τιμάται ως άγιος από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 12 Δεκεμβρίου στην Ανατολή και στις 14 Δεκεμβρίου στη Δύση.

Ο ομώνυμος ναός στην πόλη της Κέρκυρας

Ο ναός ο οποίος στεγάζει σήμερα το σκήνωμα του σγίου, κτίστηκε στα 1589 και ανήκει στο ρυθμό της μονόκλιτης βασιλικής. Το ψηλό και πυργωτό καμπαναριό, ως συμπλήρωμα του ναού, κτίστηκε το 1620. Το σημερινό τέμπλο του ναού, κατασκευασνμένο από μάρμαρο της Πάρου, κατασκευάστηκε το 1864 και είναι έργο του αυστριακού αρχιτέκτονα Μάουερς. Η ουρανία είναι ζωγραφισμένη από τον Κερκυραίο ζωγράφο Νικόλαο Ασπιώτη το 1852, ενώ οι εικόνες του τέμπλου είναι φτιαγμένες από τον επίσης Κερκυραίο ζωγράφο, Σπύρο Προσαλένδη. Η σημερινή λάρνακα φτιάχτηκε στη Βιέννη το 1867. Είναι από σκληρό, πολυτελές ξύλο με εξωτερική ασημένια επένδυση. Βρίσκεται τοποθετημένη μέσα στην κρύπτη, η οποία δημιουργήθηκε ειδικά για να δεχθεί το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα, το οποίο επισκέπτονται χιλιάδες ξένοι και ντόπιοι επισκέπτες. Είναι ένα από τα τρία άφθορα λείψανα στο Ιόνιο, του Άγιου Σπυρίδωνα, του Άγιου Γεράσιμου και του Αγίου Διονυσίου.

Στην Κέρκυρα το σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος λιτανεύεται τέσσερις φορές το χρόνο. Την Κυριακή των Βαΐων για την απαλλαγή του νησιού από επιδημία πανώλης το 1629. Το Μεγάλο Σάββατο γιατί το έτος 1533 το νησί επλήγη από μεγάλη καταστροφή της σοδιάς των σιτηρών. Την 11η Αυγούστου για την διάσωση του νησιού από σφοδρή επιδρομή των Τούρκων το 1716 και την πρώτη Κυριακή του μηνός Νοεμβρίου για δεύτερη επιδημία πανώλης το 1673.

Η ιστορία του ιερού σκηνώματος

Τα 648 μ.χ. η Κύπρος αντιμετώπιζε μεγάλες επιδρομές από τους Σαρακηνούς και το λείψανο μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό. Τοποθετήθηκε σε ναό μαζί με το λείψανο της Αυγούστας Θεοδώρας. Παρέμεινε στην βασιλίδα των πόλεων μέχρις ότου ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος λίγες μέρες πριν την πτώση πήρε τα δύο λείψανα και τα μετέφερε μέσω Σερβίας, Θράκης και Μακεδονίας στη Παραμυθιά της Ηπείρου. Τρία χρόνια περιπλανήθηκε από τόπο σε τόπο μέχρις ότου φτάσει στην Κέρκυρα. Όλο αυτό το διάστημα είχε τοποθετήσει τα δύο λείψανα σε σακιά με άχυρα και όποιος τον ρωτούσε τους έλεγε πως είναι τροφή για το υποζύγιό του. Το 1456 έφτασε στην Κέρκυρα γιατί πίστευε πως τα λείψανα θα ήταν ασφαλισμένα. Τα Επτάνησα εκείνη την εποχή βρίσκονταν κάτω από την εξουσία των Ενετών. Ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος βρήκε ένα συμπολίτη του πρόσφυγα τον ιερέα Γεώργιο Καλοχαιρέτη και του κληροδότησε το λείψανο του Αγίου.

Μετά τον θάνατο του ο Γεώργιος Καλοχαιρέτης άφησε κληρονομιά στους γιούς του στο Λουκά και Φίλιππο το λείψανο του Άγιου Σπυρίδωνα. Οι δύο αδελφοί θέλησαν να μεταφέρουν το λείψανο στην Βενετία. Η υπόθεση μάλιστα εκδικάστηκε από την Ενετική Γερουσία. Το ανώτατο δικαστικό όργανο του κράτους αποφάσισε ότι το λείψανο αποτελεί ιδιοκτησία των αδελφών, άρα διατηρούν το αναφαίρετο δικαίωμα να το μεταφέρουν όπου εκείνοι επιθυμούν. Τελικά όμως η μεταφορά δεν πραγματοποιήθηκε διότι υπήρξαν έντονες αντιδράσεις από τον Κερκυραϊκό λαό και το ανώτατο δικαστικό όργανο δεν επέμεινε και επικράτησε η σκέψη ότι δεν έπρεπε να δημιουργούνται δυσαρέσκειες στους λαούς οι οποίοι βρίσκονται κάτω από τη Βενετική σημαία.

Πηγές
Wikipedia (Ο Ιερός Σπυρίδων, Αθανάσιος Χ. Τσίτσας, πρωτοπρεσβύτερος, Κέρκυρα 1967, Νίκος Κοσκινάς, Τοπική Ιστορία της Κέρκυρας από τους μυθικούς χρόνους έως και το 1864, ΕΚΕΚ ΤΑ Κερκύρας, Π.Ε.Ε.,Κέρκυρα 1999-2000)
http://www.churchofcyprus.org.cy/